بسیجى کوچک

پسرم این بسیجى کوچک، دوست دارد بزرگ‏تر باشد

چفیه‏اى و پلاک و تسبیحى ! دوست دارد که چون پدر باشد

جنگ را او ندیده است ، آرى ! ولى آن را چه خوب مى‏فهمد

دوست دارد کمین کند جایى، آتشستان شور و شر باشد

پشت پشتى پناه مى‏گیرد ، گاه هم ایست مى‏دهد ما را

اسم شب کاروان خورشید است ، بگذرد هر که با خبر باشد

شب که خوابید زیر بالش خود، مى‏گذارد تفنگ بازى را

یعنى این مرد کوچک خانه، دایم آماده‏ى خطر باشد

باز پوشیده چکمه‏هاى پدر، مى‏تکاند غبار خاطره را

آب و قرآن و عود و آئینه ، مرد آماده‏ى سفر باشد !